خدا نامی بسیار آشنا

اکثر ما آدما تومشکلات یادی از اومیکنیم البته خدا هم بیجواب نمیزاره ولی بیایم خودمون وگول نزنیم خداآنقدر مهربان است که اگر بهش نزدیک بشیم مارو رها نمیکنه وبیشتر هوامونو داره براتون یک داستان دارم که شاید وقتتون هم رابگیره

دکتری بود که خیلی بخودش افتخار میکرد ومیگفت کجاست اون خدا من خودم اگر دراتاق عمل نباشم بیماراز دنیا میره وعمرش دست منه وکلی حرفها دیگه بعد از چند وقت پسر همون دکتر دچار بیماری سرطان شد ولی دکتر از حرفاش نمیگذشت حالا بدتر شده بود نه بهتر میگفت کجاست اون خدا چراخوبش نمیکنه حتی از دکتر خواستن دعا کن از خدا بخواه ولی بی اثر بودروزی برای ماموریت به یکی ازشهرهایی که جاده اش بیابانی بود رفت درراه ماشینش خراب شد طوفان شن آنقدر زیاد بود که ماشین دکتر کلا درشن متفون گشت حالا اومانده تنها با خدایی که اورامیبیند دوروز گذشت تمام اب وآذوغه ای که داشت تمام شد شروع به گریه وزاری از خدا خدایا من خیلی بخودم یقین داشتم کمکم کن خدایا من غفلت کردم خدایا من و..‌‌‌.. دقایقی به مرگش نمانده بود که نوری ازسقف ماشین به چشمانش خورد بله اورا نجات دادن سقف ماشین دکتر سانروف بود پیرمرد چوپانی که به دنبال یکی از گوسفندانش میگشت دید گوسفندش کنار ماشین ساکت نشسته البته هر کار کرد که اورا ببرد اوتلاش میکرد که بهاو بگوید دراین تپه کوچک ماشینی به شن نشسته پیرمرد باخودش گفت این حتما یک حکمتی است وبعد متوجه شد وشروع به برداشتن شنها نمود تابه شیشه سقف ماشین رسید ودکتر رانجات داد البته شاید دربیابان آذوقه برای گوسفندان آن پیرمرد نباشد ولی خدا هوای همه رودارد 

نتیجه میگیریم اگرد دراین دنیا به هر جا ومقامی برسیم خداست که مارا به ان رسانده البته تلاش وامید بخدا زودتر انسان را روشن میکند دوستان ببخشید که وقتتان راگرفتم